شیدا حیایی 1394-12-29 ساعت 10:46 وای نمیتووونم بگم چقد این ترانه منو تحت تاثیر قرار داد ...ای کااااااش کامل بود و حسم کامل میشد ..براوو براوو به شما..و امیدوارم خیلی زود کاملشو بشنوم

حسین مجدی 1394-12-29 ساعت 10:55 ممنون شیدا جان، کامنتت پر از انرژی مثبت بود واسم، خوشحالم که اینقدر نظرت رو جلب کرد، بازم ممنون از این همه لطف.
منم امیدوارم.

مرتضی ملکی 1394-12-29 ساعت 15:40 سلام دادا ....من سبز میشم چون علف... برو دارمت قشنگ بود داداش موفق باشی

حسین مجدی 1394-12-29 ساعت 16:23 نقل قول: مرتضی ملکیسلام دادا ....من سبز میشم چون علف... برو دارمت قشنگ بود داداش موفق باشی

سلام داداشم
چاکرم
البته مجبور شدم چند بیت از وسطش رو حذف کنم که قابل انتشار باشه، ادامه ش رو هم که کلا نشد بنویسم
مرسی از حضورت داداش گلم.

مینا نوروزیان 1394-12-29 ساعت 21:47 واقعا زیبا وتأثیر گذار نوشتید .موفق باشید

حسین مجدی 1395-01-01 ساعت 01:51 سلام مینا جان
مرسی، نظر لطف و محبت شماست، خوشحالم که دوست داشتید
ممنون از حضور گرمت.

سینا صدقی 1395-01-01 ساعت 03:38 بردیمون تو خلصه داداش

حسین مجدی 1395-01-01 ساعت 04:18 نقل قول: سینا صدقیبردیمون تو خلصه داداش

کوچیکتم داش سینای گل.

محمدرضا فداکار 1395-01-03 ساعت 22:30 بی نظیر بود
اما کاش ب جای سبز از زرد استفاده میکردین ک هم پاردوکسه خوبی میشد هم نماد خوبی

حسین مجدی 1395-01-03 ساعت 22:41 سلام داداشم
اگه توجه میکردی به دو بیت آخر متوجه میشدی که فقط باید *سبز* باشه.
اصل داستان همین سبزه ست داداشم
در ضمن این فقط قسمت کوتاهی از کل ترانه ست، پارادوکس اصلی در جای دیگه ایی از ترانه هستش که من اینجا ننوشتمش.
ممنون از حضورت.

محمدرضا ایرانی 1395-01-06 ساعت 06:44 حسین آقا کارهای شما خیلی بکر و تازه است...امیدوارم که کاراتون اجرایی بشه و ما شنونده ترانه های شما باشیم.

حسین مجدی 1395-01-06 ساعت 15:55 نقل قول: mrezairaniحسین آقا کارهای شما خیلی بکر و تازه است...امیدوارم که کاراتون اجرایی بشه و ما شنونده ترانه های شما باشیم.


سلام آقای ایرانی
شما همیشه به بنده محبت دارین، ممنونم حضور گرمتون.

RakaB 1395-01-12 ساعت 03:28 کارتون ناب و زیباست.ازتون چیزای خوبی یاد گرفتم.موفق باشین

حسین مجدی 1395-01-15 ساعت 15:12 سلام امیر جان
ممنونم، لطف داری داداشم
ممنون از حضورت

امیر حسین چرایی 1395-01-24 ساعت 23:37 بسیار عالی و پر احساس.امیدوارم همینطور فوق العاده به کارتون ادامه بدین.

شیدا حیایی 1397-01-28 ساعت 23:25 احساس ها ..معانی ها..و واژه های ناب در راهند..
به خانه ی مشترکمان خوش آمدید????????

امیررضا قاسملو 1397-01-29 ساعت 11:51 سلام اقای مجدی
دوستان گفتنی ها رو گفتند
زیبا رقم زدید

مرصاد فولادی 1397-03-01 ساعت 00:42 سلام.
وقتتون بخیر.
متشکرم بابت به اشتراک قرار دادن این اثر.
توو این اثر شاعر یا ترانه سرا داره تلاش زیادی میکنه که مخاطب رو به عمق مفاهیم ببره و اندیشه های پنهانیش رو بهش تزریق کنه.
این اتفاق جای تحسین داره و قابل احترام هست.
اما متاسفانه چند ایراد بزرگ به این اثر وارد هست که مهمترین و مخربترین اونها دوگانگی زبان هست.
ما در ورود به این اثر با زبان معلق روبرو میشیم که دوس داشتنی و جذب کننده هست .اما... در ادامه با کلماتی روبرو میشیم که کاملا در تضاد هم قرار دارن.
(پامیشمو / میگیرمو /میشم / و...) کلمات و تلفظ های عامیانه ی یک اثر هستند و در زبان محاوره و دیالوگ های عام استفاده میشن. اما در مقابل کلماتی مثل ( باشد / میشوم / و...) کلماتی کاملا کلاسیکی هستن و کاربردشون در زبان کلاسیک هست.
به این نوع از بکارگیری کلمات در کنار هم و در یک اثر دوگانگی زبان میگن. اتفاقی که متاسفانه در دهه های 60 تا 80 بسیار شاهد اون بودیم و کم کم از اواخر دهه ی 80 با مقاله ها و اطلاع رسانی های درست خیییییلی کم شد و کم کم به فراموشی رفت.
در ضمن همونطور که در بالاتر اشاره شد این اثر در ورود با زبان معلق به حرف میپردازه که البته نوع چینش اونها به سمت محاوره و عامیانه میره. اما در ادامه دقیقا با نقطه ی مقابل اون روبرو میشیم و زبان با استفاده از کلمات درهم و کلاسیکی با چینش جمله ای نوشتاری و معیار به سمت کلاسیک میره.
شاید بخوایم این توجیح رو داشته باشیم که اسم کار پارادوکس هست و زبان داره اون رو به اجرا در میاره. اما باید عرض کنم که اتفاقی که افتاده به هیچ وجه پارادوکس نیست بلکه تضاد و تقابل زبانی هست. و به دوگانگی زبان رسیده.

و ایراد دیگه ی این ترانه که باز هم بخاطر زبان هست اینه که اگه قرار باشه در زبان کلاسیک و نوشتار اثری رو ارائه بدیم باید از قواعد دستوری اون زبان در وزن (عروض) تبعیت کنیم. توو این اثر زبان و نگاه کلاسیک وجود داره اما قواعد وزنی عروض نیس و شکست ها و اختلال های فاحش وزنی داره.

و اینکه در یکی از مصرع ها از کلمه ی (غمه) استفاده شده که من درکش نکردم.
اگه منظور (غم هست) باشه که خب از لحاظ زبانی باز دچار ایراده و از لحاظ معنایی هم در طول اثر تمام کننده نیس و جمله ی معنادار اندیشه ای یا احساسی رو نمیرسونه.
اگه منظور (قمه) یعنی (چاقوی بزرگ) هست که با نگاه کشنده و بد و ... وارد شده باشه ،اولا غلط املایی بوده (که خب قابل رفع هست) ،دوما بازهم از نظر معنایی دچار ایراد و ضعف تالیف هست.

حرفام خییلی زیاد شد. از نکات دیگهصرف نظر میکنم.
ببخشید
هدف فقط پیشرفت هست