من موندم و حرفای تو
که تا ابد توو گوشمه
نه دیگه عاشق نمیشم
بعد تو قهرم با همه
محاله جا تو پر کنه
کسی توو خونه ی دلم
تنها دلیل زندگیم
تویی بهونه ی دلم
فقط یه گوشه خودمو
تو غصه زندون می کنم
به یاد اون روزای خوب
هی دلمو خون می کنم
بعد تو قلب بی کسم
سر به بیابون میذاره
دیگه شبیه تو برام
دنیا کسی رو نداره
از این همه غصه و غم
هر چی بگم بازم کمه
گوشه ی چشم من همش
جای یه قطره شبنم
خونه ی قلب شیشه ایم
سینه ی پر تلاطمه
لحظه ی آرامش من
توو اضطراب و غم گمه
0
بازدید 261 واگذار نگردیده