ریشه های درختی و هدف گرفتی
که خودت با عشق بذرشو کاشتی
اون روز روحت از جنس خدا بود
هنوز با خودت حس زندگی داشتی
تبر به دست به سمت کدوم دشت میری
جایی که توخاطرش رد قدم هامونه؟
همون کلبه ای که بوی بارون میداد
خونه ایی که زادگاهه عشق مونه
نه نمیتونی انقدر بی رحم باشی
تو هنوز همون آدم قبلی
من این برق چشمارو میشناسم
حتی اگه هر بار پشت نقاب باشی
در بیار این کلاه خود رزمیتو
تو از جنس عشقای شاهنامه ای
سعی نکن مثل دیو دوسر باشی
تو مرد رویاهای تهمینه ای
#یگانه
0
بازدید 154 واگذار نگردیده